Living on the edge
Door: Eva
Blijf op de hoogte en volg Eva
27 Juni 2013 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Het tweede stadje was Can Tho (Kan Theu), waar we in de herkansing zijn gegaan voor de drijvende markt. We hebben opnieuw onderhandeld voor een lokale boot en na wat rond gebel tussen familieleden kwam de vrolijkste vent van het dorp ons ophalen in zijn bootje. Hij voer dwars door alle verkoopbootjes door waardoor we (kleng! klang!) alle verkoopwaar van dichtbij hebben mogen aanschouwen. Toen we in wat rustiger vaarwater terecht waren gekomen heb ik nog even zelf mogen roeien. Dat was een hele uitdaging voor het evenwichtsorgaan!
De volgende stop zou Phu Quoc Island zijn, maar helaas hadden we de ferry gemist. Op de zwarte markt was nog maar één kaartje en het omkopen van de ferrymeneer was mislukt. We zaten vast in Rach Gia! Achteraf helemaal niet erg, want het bleek een leuk stadje te zijn. We zijn naar een tempel geweest die gebouwd was ter ere van een Vietnamese verzetsstrijder tijdens de Franse bezetting. Daarna belandden we door een spontane afslag naar links ineens in een minidorp middenin de stad. Het was een weggetje volgebouwd met (verroeste) golfplaten huisjes, kindertjes op fietsjes die enthousiast "Hello, hello!" riepen, fruitkarretjes, oude mannetjes die nietszeggend de beslommeringen van alledag gadesloegen en aan hun koffie lurkten en één vrouwtje dat Engels sprak en er steeds bij werd gehaald om alles voor ons te vertalen. We leken wel beroemd, zoveel aandacht kregen we!
De volgende dag zijn we dan toch nog aangekomen op Phu Quoc Island en na een speurtocht naar de beste bungalow aan het strand hebben we een mooie deal kunnen sluiten, compleet met een gratis schattige roedel hondjes die de wacht voor ons hielden tussen onze hangmatjes. We hebben het eiland verkend op de motorbike, zijn langs verlaten stranden gereden en...
- Ik zit nu op het strand te schrijven en er probeert ineens een duizendpoot op me te kruipen! What the?... Welke waren ook alweer giftig, Lae?! Haha -
Terug naar mijn verhaal... We hebben de Coconut Prison bezocht, waar de (Noord) Vietnamese krijgsgevangenen opgesloten en gemarteld werden. Deze martelingen waren van een nieuw en zeer kwaadaardig niveau. De gevangenen werden opgesloten in "tiger cages", kleine kooien van prikkeldraad, waar de gevangene in de zinderende hitte zonder beschutting stil op de grond kon liggen (of zelfs alleen staan!). Als hij bewoog, schraapte het prikkeldraad een stuk huid weg. Na een aantal dagen waren ze zo goed als gevild. Soms maakten de bewakers een vuurtje naast de kooi of gooiden ze plotseling een goedje van water, zout en chili over de gevangene heen. Tja, mijn reis is niet alleen maar satégeur en zonneschijn!
Mijn laatste dagen heb ik doorgebracht in Ho Chi Minh City. Het is een levendige, bruisende stad met veel restaurantjes en uitgaansclubs. Ik ben naar de Vietnamese massageschool voor blinden geweest en heb me laten masseren door een blinde vrouw. Dat was de beste kneedpartij ooit! Ze deed natuurlijk alles op gevoel en ik kon ongestoord in m'n nakie op de tafel liggen en gekke bekken trekken als het kietelde. Ik heb mijn slag geslagen in de souvenierwinkeltjes en heb mijn backpack ontdaan van onnodige kledingstukken en andere reiszooi, om plaats te maken voor mijn nieuwe aanwinsten in lokale prullaria. Niet louter uit egoïstische hebberigheid, het merendeel is bedoeld als cadeau!
Want het einde nadert en ik maak mij op voor de laatste nacht. Dit is dan ook het laatste verslag van deze reis. Wat heeft het me uiteindelijk opgeleverd? Na wat mijmeringen kom ik tot mijn eindbesluit:
Ik heb de verdrietige kanten leren kennen van bevolkingsgroepen die gebukt zijn gegaan onder genocide, oorlog, corruptie en armoede, maar heb ook de kracht mogen aanschouwen van die groepen om te overleven en uit te groeien tot veerkrachtige en levendige culturen. Ik heb interessante, hilarische, moedige, sterke en ook agressieve en oneerlijke mensen uit verschillende landen ontmoet. Ik ben van blauwgroen helder water aan de kust en bij watervallen naar junglepaden en rijstvelden in de bergen gereisd. Ik heb kennis gemaakt met dolfijnen, schildpadden, een tarantula, een python, onnoemelijk veel spinnen, gekko's, muggen en op de valreep ook nog bedbugs. Ik heb nieuwe combinaties van ingrediënten geproefd die de tong streelden en ben vegetariër geworden. Ik heb geleerd hard te onderhandelen en te vechten voor eerlijke lokale prijzen. Ik heb persoonlijke angsten en onzekerheden overwonnen en ben trots dat ik de reis in moeilijke tijden heb doorgezet. Tot slot heb ik ervaren dat liefde alles overwint. Lieverd, bedankt voor al je steun. Ik ben trots op ons en ik kom naar huis.
PS Wie gaat er over twee jaar mee naar India en Nepal? :D
-
27 Juni 2013 - 18:02
Vikko:
India en Nepal? Ga je nu alweer zonder me weg? :( -
27 Juni 2013 - 18:12
Margriet:
Hallo Eva!
Welkom terug gezond en wel en wijzer! in Nederland. Ik heb genoten van je verslagen en heb meegeleefd voor zowel het deel met Laetitia als het laatste deel, waar je gelukkig ook de nodige leuke reismakkers hebt gevonden.
Wel thuis en wie weet, tot ziens !
Margriet -
27 Juni 2013 - 20:26
Moes:
Ha moppie,
Wat een mooi reisverslag en je mooie EVAluerende woorden. Denkt die lieve Vikko nou echt dat hij niet mee mag naar India. Hij moet zelfs mee, want India is niet veilig voor dames!!!
Blijf voorlopig nog maar even thuis hoorrrr.
Ik ben helemaal aan het aftellen. We staan in gedachten al te trappelen op Schiphol.
Zondag get-together met iedereen op BP1 (alleen Tako kan geloof ik niet) Daarna naar Christine voor haar verjaardag en een rijsttafel als cadeautje. Kunnen we goed bijpraten. En neem alsjeblieft Vikko ook mee.
Tot spoedig,
Kus, Moes -
27 Juni 2013 - 20:27
Yvonne:
Mooie woorden Eva, je hebt heel veel ervaringen opgedaan, die neemt niemand je meer af!
Een goede reis naar huis Eva, je wordt met open armen ontvangen.
Een rugzak vol spulletjes en een hart voor herinneringen mee terug naar Holland, tot gauw ziens.
Lieve groeten, Yvonne xx -
27 Juni 2013 - 20:30
Lies:
Eva, je maakt erg mooie dingen mee, maar wat een gruwelverhaal van die gevangenen in prikkeldraadkooitjes! Brrrrr.....Tot gauw! -
27 Juni 2013 - 21:54
Lisette & Eugene:
Hee Eefie,
Weer een geweldig beeldend verhaal, een mooie afsluitende aflevering van je reisverslag.
We hebben ervan genoten, zoals al eerder in onze reacties gemeld.
Prachtige slotwoorden.........
Blij dat het allemaal goed is gegaan. Goede reis terug en welkom thuis!
Vikko, je bent een kanjer!
Groetjes en tot gauw?
-
28 Juni 2013 - 14:32
Rob:
Hoi lieverd, de laatste loodjes...je weet wel.
Eerst maar veilig landen dan zijn we weer helemaal gerust.
Je laatste verslag was trouwens (weer) prima met een waardig 'eindbesluit'
We staan gereed je te omarmen.
Kus, Rob
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley