Eén voor allen, allen voor één
Door: Eva
Blijf op de hoogte en volg Eva
27 Mei 2013 | Vietnam, Ðảo Cát Bà
Vanaf Sa Pá zijn we naar Cat Ba island gereisd. Dankzij de harde onderhandeling van Grant ("Everything is negotiable") sliepen we samen met John (Australië) en Luuk (Nederland), in een hotelkamer op de bovenste verdieping met uitzicht over de Chinese zee voor €2,50 p.p.p.n.! Het leek wel een penthouse! We hebben op het balkon gezeten, een matras versleept voor de tv en we dronken uit de minibar. Soms zaten we ineens in de moessonregen en dat was bizar... Het water kwam met volle overgave naar beneden alsof het wilde bewijzen dat droogte nooit heeft bestaan. De straten stonden blank, watervalletjes vielen van de gebouwen en in sommige straten ontstond zelfs een kleine stroomversnelling! John en ik hadden een sprint ingezet vanaf het restaurant naar ons hotel waarbij ik bijna mijn slipper verloor in de stroming. Grant en Luuk kwamen aan in hun onderbroek. Wat bleek? Ze hadden van het restaurant een plastic tasje gekregen om hun kleren droog te houden! In het hotel aangekomen bleken we een lekkage te hebben. Ik kan oprecht zeggen dat dweilen met de moesson open een zeer geslaagde teambuilding activiteit was.
Op Cat Ba Island heb ik met de jongens een geweldige tijd gehad. We hebben prachtige tochten gemaakt met onze motorbikes door berglandschap en langs verlaten stranden. Ergens diep verscholen achter bos lag de Hospital Cave, een ziekenhuis in een grot waar tijdens de Vietnamoorlog (hier wordt het de Amerikaanse oorlog genoemd) patiënten stiekem werden behandeld en Vietnamese leiders konden vluchten. Bij een calamiteit konden de leiders in een zwembad middenin de grot springen en via een sluiproute naar buiten rennen.
We hebben een wandeltocht gemaakt door de dichte jungle, omdat we hadden gehoord dat daarachter een verlaten strand was. Mijn instinct zei dat het te moeilijk was en we hadden niet genoeg water, dus Grant en ik zijn halverwege terug gegaan. John en Luuk zijn door gegaan, maar hebben het strand nooit gevonden. "Turning back was the best decision of your trip guys," zei John. Dus ik ben blij dat ik dit keer heb opgegeven. We hebben een wandeling gemaakt naar Fort Cannon, een tunnelstelsel uit WWII bovenop een berg met uitzicht over de karstbergen. Ook hebben we een boottocht gemaakt met een local. Al zigzaggend voeren we langs tientallen karstbergen die uit het water torenden en al dobberend gleden we door afgelegen vissersdorpen naar Monkey Island. En monkeys waren daar in overvloed! Terwijl locals met mij als witte westerse kermisattractie op de foto wilden werden Grant en Luuk achter mij door de apen 'aangevallen'. Luuk heeft letterlijk zijn tanden laten zien en zich groot gemaakt en toen gaven ze gelukkig op.
Grant heeft Mr. Xoom, een restauranteigenaar, zover gekregen dat hij een diner mocht koken voor ons omdat hij Vietnamees wilde leren koken. Terwijl Grant in de keuken voor ons aan het zwoegen was, hebben wij zijn versgemaakte spinazie in knoflook, pompoensteeltjes met citroen, tofu met tomaat en spring rolls zitten verorberen. Wat een feestmaal!
Omdat we nog niet uit elkaar wilden zijn we met z'n allen met John meegegaan naar Ninh Binh. We hebben opnieuw motorbikes gehuurd en blijkbaar heeft het indruk gemaakt op Luuk, want middenin de nacht riep hij, tot onze grote lol, in zijn slaap dat hij wilde trainen voor de motorbike. Het laat je blijkbaar niet zomaar los! We hebben wederom een bootje gehuurd en voeren langs rijstvelden, waar vrouwen met rijsthoedjes aan het werk waren om de rijst te oogsten, vis te vangen of goederen te vervoeren. De rijst werd midden op de straten geharkt en te drogen gelegd, dus één tip uit Vietnam: was je rijst goed voordat je het kookt! :-)
Op Cat Ba Island heb ik met de jongens een geweldige tijd gehad. We hebben prachtige tochten gemaakt met onze motorbikes door berglandschap en langs verlaten stranden. Ergens diep verscholen achter bos lag de Hospital Cave, een ziekenhuis in een grot waar tijdens de Vietnamoorlog (hier wordt het de Amerikaanse oorlog genoemd) patiënten stiekem werden behandeld en Vietnamese leiders konden vluchten. Bij een calamiteit konden de leiders in een zwembad middenin de grot springen en via een sluiproute naar buiten rennen.
We hebben een wandeltocht gemaakt door de dichte jungle, omdat we hadden gehoord dat daarachter een verlaten strand was. Mijn instinct zei dat het te moeilijk was en we hadden niet genoeg water, dus Grant en ik zijn halverwege terug gegaan. John en Luuk zijn door gegaan, maar hebben het strand nooit gevonden. "Turning back was the best decision of your trip guys," zei John. Dus ik ben blij dat ik dit keer heb opgegeven. We hebben een wandeling gemaakt naar Fort Cannon, een tunnelstelsel uit WWII bovenop een berg met uitzicht over de karstbergen. Ook hebben we een boottocht gemaakt met een local. Al zigzaggend voeren we langs tientallen karstbergen die uit het water torenden en al dobberend gleden we door afgelegen vissersdorpen naar Monkey Island. En monkeys waren daar in overvloed! Terwijl locals met mij als witte westerse kermisattractie op de foto wilden werden Grant en Luuk achter mij door de apen 'aangevallen'. Luuk heeft letterlijk zijn tanden laten zien en zich groot gemaakt en toen gaven ze gelukkig op.
Grant heeft Mr. Xoom, een restauranteigenaar, zover gekregen dat hij een diner mocht koken voor ons omdat hij Vietnamees wilde leren koken. Terwijl Grant in de keuken voor ons aan het zwoegen was, hebben wij zijn versgemaakte spinazie in knoflook, pompoensteeltjes met citroen, tofu met tomaat en spring rolls zitten verorberen. Wat een feestmaal!
Omdat we nog niet uit elkaar wilden zijn we met z'n allen met John meegegaan naar Ninh Binh. We hebben opnieuw motorbikes gehuurd en blijkbaar heeft het indruk gemaakt op Luuk, want middenin de nacht riep hij, tot onze grote lol, in zijn slaap dat hij wilde trainen voor de motorbike. Het laat je blijkbaar niet zomaar los! We hebben wederom een bootje gehuurd en voeren langs rijstvelden, waar vrouwen met rijsthoedjes aan het werk waren om de rijst te oogsten, vis te vangen of goederen te vervoeren. De rijst werd midden op de straten geharkt en te drogen gelegd, dus één tip uit Vietnam: was je rijst goed voordat je het kookt! :-)
-
27 Mei 2013 - 12:42
Moes:
Je hebt weer heel wat beleefd in een sneltreinvaart.
Badder ze,
Kus Moes -
27 Mei 2013 - 13:07
Odile:
Jeetje,Eva dat is nog eens avonturen.....
Houd je instinct maar goed in de gaten het komt mooi van pas!!
Enjoy and stay safe,
Love,Odilexxx -
27 Mei 2013 - 18:26
Lies:
ga je je reisverhalen uitgeven als je terugbent? ;-) -
27 Mei 2013 - 18:36
Gilbert:
Vroeger douche ik met zo'n tropisch regenbui en het was altijd lol. Ik heb jouw "cute" kaartje met de silhouette van een fietsende Vietnamese ontvangen. Hartstikke leuk en bedankt!
Groet,
Gilbert
-
28 Mei 2013 - 03:48
Eva Leurink:
Hmm, ik denk dat er iets is mis gegaan want de helft van het verslag ontbrak! Nu is het wel compleet. :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
