Bij de familie
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Eva
05 Augustus 2008 | Indonesië, Batavia
Nou, allereerst: ik ben goed aangekomen in Jakarta. Een lange, vermoeiende reis, maar erg gezellig met burger, frietjes, koekjes en allerlei andere versnaperingen met Liset in de files van Jakarta!
Een kort verslagje van de avonturen met Hanna:
We hadden allerlei fantastische relaxerende plannen, maar helaas: geen warm water, (dus geen bad), alles wat ik bestelde in het restaurant dat ons was aangeraden was op, waardoor ik uiteindelijk met een ommelette en een soepje zat opgescheept, (heerlijk, overigens), geen bars in heel Rantepao, een vreemde soort van karaokebar gevonden, maar daar waren we binnen tien tellen weer weg voor onze eigen veiligheid (leek op een hoerenkast met dronken Torajanen) en de volgende dag was de massagesalon dicht. We hebben ons natuurlijk verschillende keren rotgelachen om deze 'teleurstellinkjes'. Gelukkig heeft Hanna haar haar wel kunnen laten doen (geen onderdeel van het originele plan!) en hebben we een traditionele massage van een oude vrouw kunnen scoren in een dorp verderop. Werkelijk één van de heerlijkste dingen die me ooit overkomen zijn!
Het afscheid...
's Middags heb ik een Nederlandse les gegeven en een soort buffet gemaakt van cadeautjes. Eerst een schriftje, dan een superlollie, een kroepoekkoekje, een bekertje melk met sinaasappelsiroop en tot slot een grabbel in de grabbelton met kleine cadeautjes. Ik heb heel veel briefjes gekregen in gebrekkig Engels dat "ze me zullen missen en ik ze nooit mag vergeten, ze niets voor mij hebben om te geven, maar ze zullen altijd voor me bidden." Ik hoef niemand uit te leggen dat dat hartstikke ontroerend kan zijn!
Voor het eten wordt er gebeden en van deze gelegenheid werd gebruik gemaakt om wat kinders wat te laten zeggen als dank voor mijn verblijf. Ik had de gitaar al naar beneden gehaald en toen het afgelopen was kwamen ze met z'n allen naar me toe, de gitaar op hun handjes gedragen onder geroep 'Eppa sing!'. Ik heb nog een laatste keer het Indonesische liedje gespeeld, onder luid geklap van de kids en dat was het dan.
Vlak voordat ik in de auto stapte was er een ventje dat me niet wilde laten gaan. Ontroerd en ietwat ontdaan ging ik weg.
In Makassar had ik nog wat uurtjes te spenderen, dus heb mijn tijd besteed aan een wandeling langs de haven en heb Fort Rotterdam bezichtigd. Daar raakte ik aan de praat met een gids die Nederlands sprak. Ik probeerde hem uit te horen over corruptie. Een andere gids herkende me van het weeshuis. Ineens begreep de gids waarom ik naar corruptie vroeg (vanwege mijn ervaring in het weeshuis, natuurlijk) en hij zei letterlijk (lachend): "Daar mag je niet over praten, dat is geheim."
Dat zei me al genoeg, eigenlijk.
Ik ben uiteraard erg warm en lief onthaald door de familie. Iedereen de hartelijke groeten. We hebben de laatste roddels al gedeeld, dus we zijn weer op de hoogte. Een klein, toch interessant detail: ze zoeken op de kleuterschool van Liset buitenlandse docenten, voor een contract van drie jaar.. Dus wie weet.. :)
Ik ga weer met Lisa op pad. Jakarta onveilig maken met z'n tweetjes!
Veel liefs
en kus!
Een kort verslagje van de avonturen met Hanna:
We hadden allerlei fantastische relaxerende plannen, maar helaas: geen warm water, (dus geen bad), alles wat ik bestelde in het restaurant dat ons was aangeraden was op, waardoor ik uiteindelijk met een ommelette en een soepje zat opgescheept, (heerlijk, overigens), geen bars in heel Rantepao, een vreemde soort van karaokebar gevonden, maar daar waren we binnen tien tellen weer weg voor onze eigen veiligheid (leek op een hoerenkast met dronken Torajanen) en de volgende dag was de massagesalon dicht. We hebben ons natuurlijk verschillende keren rotgelachen om deze 'teleurstellinkjes'. Gelukkig heeft Hanna haar haar wel kunnen laten doen (geen onderdeel van het originele plan!) en hebben we een traditionele massage van een oude vrouw kunnen scoren in een dorp verderop. Werkelijk één van de heerlijkste dingen die me ooit overkomen zijn!
Het afscheid...
's Middags heb ik een Nederlandse les gegeven en een soort buffet gemaakt van cadeautjes. Eerst een schriftje, dan een superlollie, een kroepoekkoekje, een bekertje melk met sinaasappelsiroop en tot slot een grabbel in de grabbelton met kleine cadeautjes. Ik heb heel veel briefjes gekregen in gebrekkig Engels dat "ze me zullen missen en ik ze nooit mag vergeten, ze niets voor mij hebben om te geven, maar ze zullen altijd voor me bidden." Ik hoef niemand uit te leggen dat dat hartstikke ontroerend kan zijn!
Voor het eten wordt er gebeden en van deze gelegenheid werd gebruik gemaakt om wat kinders wat te laten zeggen als dank voor mijn verblijf. Ik had de gitaar al naar beneden gehaald en toen het afgelopen was kwamen ze met z'n allen naar me toe, de gitaar op hun handjes gedragen onder geroep 'Eppa sing!'. Ik heb nog een laatste keer het Indonesische liedje gespeeld, onder luid geklap van de kids en dat was het dan.
Vlak voordat ik in de auto stapte was er een ventje dat me niet wilde laten gaan. Ontroerd en ietwat ontdaan ging ik weg.
In Makassar had ik nog wat uurtjes te spenderen, dus heb mijn tijd besteed aan een wandeling langs de haven en heb Fort Rotterdam bezichtigd. Daar raakte ik aan de praat met een gids die Nederlands sprak. Ik probeerde hem uit te horen over corruptie. Een andere gids herkende me van het weeshuis. Ineens begreep de gids waarom ik naar corruptie vroeg (vanwege mijn ervaring in het weeshuis, natuurlijk) en hij zei letterlijk (lachend): "Daar mag je niet over praten, dat is geheim."
Dat zei me al genoeg, eigenlijk.
Ik ben uiteraard erg warm en lief onthaald door de familie. Iedereen de hartelijke groeten. We hebben de laatste roddels al gedeeld, dus we zijn weer op de hoogte. Een klein, toch interessant detail: ze zoeken op de kleuterschool van Liset buitenlandse docenten, voor een contract van drie jaar.. Dus wie weet.. :)
Ik ga weer met Lisa op pad. Jakarta onveilig maken met z'n tweetjes!
Veel liefs
en kus!
-
05 Augustus 2008 - 05:55
Coby:
Ha Eeffie
Wat een lekkere lange mail...Ik zit hier met een bakkie koffie en een bammetje te lezen, maar jij zal straks ook wel weer een lekker hollands bakkie lusten.
Het verhaal van het afscheid heeft me wel geraakt wat leuk dat je zo je best hebt gedaan om er een feest van te maken met al die kadootjes enje zang, .....maar de keerzijde is dat weg gaan, dat maakt het weer zo triest......
En als ik dan naderhand weer lees dat je over de corruptie hebt gesproken met die gidsen dan lopen de rillingen weer over m'n rug met "dat geheim" en "niet over praten". Dat is dan nog gevaarlijk ook om daar wat mee te doen.....zeg maar gewoon niks meer en probeer er dan vanuit Holland maar wat mee te doen (lijkt me)Moeilijk moeilijk moeilijk.. het blijft bij mij ook zo hangen.......Kan je nagaan en ik lees het alleen maar.
Fijn dat je zo verwend bent (nu al) door Liset. Laat je de laatste weken lekker verwennen en geniet nog even van je vakantie.
Doei
Cootje -
05 Augustus 2008 - 07:04
Max Boeckhorst:
Fijn te lezen hoe de kinderen op jou gereageerd hebben. Dat heb je daar goed gedaan. Jammer dat de avonturen in het hotel anders waren dan je gehoopt had, maar ja dat is natuurlijk Indonesië. We lezen ook dat er nog steeds files zijn, ondanks de hoge benzineprijzen daar. Toen Lisette ons van het station afhaalde deden we 4 uur over de tocht van 16 km. We hopen dat alles goed gaat met de familie, ook na het overlijden van Siegfried.
Doe ze onze hartelijke groeten en en geniet nog even.
Liefs van Petra en Max -
05 Augustus 2008 - 10:20
Bini:
Ha Eva,
Aan je welverdiende vakantie begonnen!!
Wat een geweldige ervaring was je werkvakantie, zowel positief als negatief.
Al deze ervaringen bij elkaar is wat later "levenswijsheid" gaat heten :):):)
Ik ben super trots op je.
De waardering die je toekent aan de soms eenvoudige maar functionele levensstijl van de mensen daar.
Hoewel je hen aan de ene kant meer luxe zou gunnen, wordt je daar niet altijd gelukkiger van......
Althans, dit heb ik zelf heel vaak vastgesteld tijdens mijn reizen in Azië.
Schokkend om te lezen dat de corruptie in het weeshuis in grote kring bekend blijkt te zijn, maar blijkbaar collectief wordt besloten om erover te zwijgen.
Ik hoop dat je er in Nederland nog iets mee kunt, want het moet natuurlijk wel stoppen!
(is niet jou verantwoordelijkheid hoor)
Nu Java:
Er schieten allemaal leuke tips door mijn hoofd, maar ik zal me inhouden... Je zult vast ingelezen zijn en ook nog eens bij familie die er woont, dus dat komt wel goed.
Volgende week kijk ik weer uit naar je verslag.
Geniet ervan!
Lieve groet van Bini
-
05 Augustus 2008 - 16:18
Ynte:
Lieverd, fijn dat je goed bent aangekomen! Sorry dat ik je heb wakker gemaakt, maar ik vind het wel fijn je even te horen.
Wat een ontroerend verhaal van je afscheid, vooral dat stukje met die gitaar.
Wij zijn net terug van de bruiloft van Cecile en Tim.
Ik hoor nog wel van je hoe je laatste weken eruit gaan zien.
Lerares op een kleuterschool?? spannende gedachte, maar wel lang he? Voor jou waarschijnlijk niet...wel je studie eerst afmaken??
Bel nog maar eens of sms dat we jou even kunnen bellen?
Veel kusjes, mama -
05 Augustus 2008 - 16:49
Margot Uit Nijmegen:
Lieve Eva,
Met altijd heel veel plezier lees ik je verslag. Je stage zit er nu dus op en je bent nu bij je familie. Wat zal dat apart zijn voor je.
Afscheid nemen doet altijd pijn, maar hopelijk kan je goed terug kijken.
Nu genieten van je welverdiende vakantie.In gedachten leef ik een beetje met je mee. Ben een boek aan het lezen wat zich afspeelt op Java en Bali. Wat een verschil met Nederland.
Hou je haaks en tot in Nederland. -
06 Augustus 2008 - 11:46
Rob:
hoi meissie,
so far so good. Je moeder is zoals je weet haantje de voorste dus die vertelt onze nieuwtjes en weder waardigheden. Maar ik houd je goed in de peiling en wil je even zeggen dat je het tot dusver prima doet. Ik ben trots op je.
Heb je trouwens nog een filmpje, via je fotocamera , gemaakt m.n. van de liedjes met de kinderen? Dat lijkt me nou zo leuk.
Waar ik me ook zo op verheug is dat we Lisa binnenkort in Nederland gaan ontmoeten als ze eenmaal op het conservatorium in Amsterdam is begonnen.
Ga je nog (alleen?) een tochtje van een aantal dagen maken?
We zullen het zien.
Meissie, nog fijne dagen toegewenst, de hartelijke groeten aan de familie, en een kus en knuffel van je vader. -
06 Augustus 2008 - 20:15
Eugène Prudent Lima:
EVA
Wie huis en haard verlaat, kan van alles overkomen. Spanning en avontuur, passie en inspiratie.
EUGENE -
07 Augustus 2008 - 09:45
Yvonne:
Geef iedereen daar een hele dikke knuffel van mij Eva! Tijdens het lezen van je verhalen komen er veel herinneringen naar boven...
Geniet van alle heerlijke vruchten en gerechten, zodat je de smaken niet vergeet!
Liefs, Yvonne xx -
07 Augustus 2008 - 13:35
Marius Van Vugt:
Hoi Eva, nadat ik je gevonden heb heb ik eerst alle verslagen zitten te lezen. Wat een ervaring heb jij opgedaan. Die corruptheid is vervelend dat de kinderen er de dupe van zijn ik hoop dat je het aan de kaak kunt stellen. Je geniet nu van de vakantie heb ik begrepen, ik hoop je deze maand nog te zien en ben erg beniuewd naar de foto's.
Tot ziens in Delft.
Groetjes
Marius van Vugt -
08 Augustus 2008 - 11:12
Raymond,Irene&twins:
Hey lieve Eva!!
Eindelijk je droom uitgekomen en zit je daar in dat prachtige land. Wat ben jij aan het genieten....hou dat vast!!! Je kunt altijd nog schrijfster worden, wat een prachtige verhalen...wij genieten hier en slurpen alle info op..
Meis, nog heel erg veel plezier daar...geniet ervan en doe iedereen de groeten!!
Lfs en een dikke Friesche tuut van ons allen. -
08 Augustus 2008 - 15:26
Tante Saar:
Hi Eva,even een reactie van tante Saar , tante Ankie en tante Mien, we zijn nl op bezoek bij je pa en ma in France.
Wat heerlijk dat je dit allemaal mocht meemaken .
Mijn man was geboren in Makassar en nu heh je goed gedaan voor die kindertjes,
wat super zeg !
Doe onze groeten aan de familie Santoso, wij hadden genoten toen Lisa in Holl. was en de harp speelde voor ons, we waren erg ontroerd.
Allerbeste wensen voor een gezellig verblijf nog met vele avonturen nog .
Wij genieten hier en gaan maandag weer huiswaarts.
Ikzelf ga 25aug weer terug naar California.
Veel liefs voor jou van ons allen hier.
Bye !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
