KNIL militair
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Eva
17 Augustus 2008 | Indonesië, Yogyakarta
Daar ben ik weer! Nog steeds vanuit Yogyakarta..
We hebben een scootertourtje gemaakt naar de Prambanan tempel, niet ver hier vandaan. Was mooi, maar we waren er snel doorheen. Wat ik op vind vallen is de 'normaalheid' van de gevolgen van natuurrampen in het dagelijks leven. Ik heb nu al zo vaak gehoord dat iets kapot is, of op een bepaalde manier gebeurt 'door de aardbeving' ofzoiets dergelijks. Zo ook de Prambanan: vele tempels waren gesloten. Daarna op naar Kraton, het waterpaleis (beiden vond ik niet bijster interessant) en de vogeltjesmarkt. Dat laatste was verschrikkelijk! Alle beestjes die ik heb gezien zaten in veel te kleine kooitjes, zonder voedsel of water. Sommigen gevloerd door de hitte, anderen al het loodje gelegd. Er was zelfs een kooi met muis-achtige beestjes die elkaar aan het opeten waren! Bluh! Ik werd er erg verdrietig van.. En ja, ik weet het. Het is hier heel normaal.
De dag erna zijn we naar Prangitritis gegaan. Ik met iets minder enhousiasme dan Bas en Marijke want ik had in de Lonely Planet al gelezen dat het een 'dusty frontier' stadje zou zijn. Kan best interessant zijn, natuurlijk.. Maar de twee hadden het geweldige plan om op het strand te gaan liggen. Nou, dat werd een groot fiasco met heel veel wind en zand in alle hoeken en gaten van mijn lijf. Het leuke is dat deze ellende juist weer nieuwe input was voor meligheid, dus al met al best een gezellige dag. 's Avonds zijn we lekker uit eten gegaan en hebben we (na zesenhalve week!) wijn gedronken! Pizza'tje d'rbij, weer es wat anders. Buiten aangekomen belandden we in een ceremonie die gehouden werd vanwege bevrijdingsdag. Bas en Marijke hadden het wel gezien en gingen naar het hostel terug, maar ik heb de afsluitende tocht meegelopen die ieder jaar door iedereen uit de hele wijk wordt gelopen. Een bijzondere ervaring op zich al. Maar extra bijzonder omdat ik net daarvoor van tante Liset uit Jakarta had begrepen dat opa hier met oom Jan gestationeerd is geweest. Een tocht voor de Indonesiërs om de onafhankelijkheid te vieren, en voor mij een herdenkingstocht voor een KNIL militair.
Vandaag ben ik alleen op stap geweest omdat ik meer van de geschiedenis wilde weten. Ik ben dus naar een het museum 'Vredeburg' geweest. Helaas, doch logisch, ging het voornamelijk om de Japanse bezetting en kwam Nederland er niet veel in voor. Maar toch een leuke wandeling gemaakt, tussen alle eetkarretjes, marktkraampjes, becak's, paardenwagens, scootertjes, batikshops, demonstranten en muzikanten. Het is feest in de stad, en dus gezellig!
We hebben een scootertourtje gemaakt naar de Prambanan tempel, niet ver hier vandaan. Was mooi, maar we waren er snel doorheen. Wat ik op vind vallen is de 'normaalheid' van de gevolgen van natuurrampen in het dagelijks leven. Ik heb nu al zo vaak gehoord dat iets kapot is, of op een bepaalde manier gebeurt 'door de aardbeving' ofzoiets dergelijks. Zo ook de Prambanan: vele tempels waren gesloten. Daarna op naar Kraton, het waterpaleis (beiden vond ik niet bijster interessant) en de vogeltjesmarkt. Dat laatste was verschrikkelijk! Alle beestjes die ik heb gezien zaten in veel te kleine kooitjes, zonder voedsel of water. Sommigen gevloerd door de hitte, anderen al het loodje gelegd. Er was zelfs een kooi met muis-achtige beestjes die elkaar aan het opeten waren! Bluh! Ik werd er erg verdrietig van.. En ja, ik weet het. Het is hier heel normaal.
De dag erna zijn we naar Prangitritis gegaan. Ik met iets minder enhousiasme dan Bas en Marijke want ik had in de Lonely Planet al gelezen dat het een 'dusty frontier' stadje zou zijn. Kan best interessant zijn, natuurlijk.. Maar de twee hadden het geweldige plan om op het strand te gaan liggen. Nou, dat werd een groot fiasco met heel veel wind en zand in alle hoeken en gaten van mijn lijf. Het leuke is dat deze ellende juist weer nieuwe input was voor meligheid, dus al met al best een gezellige dag. 's Avonds zijn we lekker uit eten gegaan en hebben we (na zesenhalve week!) wijn gedronken! Pizza'tje d'rbij, weer es wat anders. Buiten aangekomen belandden we in een ceremonie die gehouden werd vanwege bevrijdingsdag. Bas en Marijke hadden het wel gezien en gingen naar het hostel terug, maar ik heb de afsluitende tocht meegelopen die ieder jaar door iedereen uit de hele wijk wordt gelopen. Een bijzondere ervaring op zich al. Maar extra bijzonder omdat ik net daarvoor van tante Liset uit Jakarta had begrepen dat opa hier met oom Jan gestationeerd is geweest. Een tocht voor de Indonesiërs om de onafhankelijkheid te vieren, en voor mij een herdenkingstocht voor een KNIL militair.
Vandaag ben ik alleen op stap geweest omdat ik meer van de geschiedenis wilde weten. Ik ben dus naar een het museum 'Vredeburg' geweest. Helaas, doch logisch, ging het voornamelijk om de Japanse bezetting en kwam Nederland er niet veel in voor. Maar toch een leuke wandeling gemaakt, tussen alle eetkarretjes, marktkraampjes, becak's, paardenwagens, scootertjes, batikshops, demonstranten en muzikanten. Het is feest in de stad, en dus gezellig!
-
17 Augustus 2008 - 15:36
Ynte:
hoi meissie,
leuk weer even van je te horen na ons telefoontje. Het blijft toch wel indrukwekkend allemaal. Logisch ook dat jouw beleving anders is dan die van Bas en Marijke en fijn dat jullie daar toch weer lekker uitkomen.
Je gaat ook lekker je eigen gang.
Bij ons gaat het allemaal lekker. Jifke en Frans zijn net vertrokken en het was heel erg gezellig. Leuk om zo ons weer eens wat in de familie te verdiepen. Zoals altijd is er gespreksstof genoeg!
Wat zijn jouw verder plannen? Nog andere reisdoelen naast de terugkeer naar Jakarta en Lisette+familie?
Is het nog gelukt met het boeken van je vliegtocht naar Jakarta?
Liefs en tot horens,
mama -
17 Augustus 2008 - 15:40
Ynte:
hoi meissie,
leuk weer even van je te horen na ons telefoontje. Het blijft toch wel indrukwekkend allemaal. Logisch ook dat jouw beleving anders is dan die van Bas en Marijke en fijn dat jullie daar toch weer lekker uitkomen.
Je gaat ook lekker je eigen gang.
Bij ons gaat het allemaal lekker. Jifke en Frans zijn net vertrokken en het was heel erg gezellig. Leuk om zo ons weer eens wat in de familie te verdiepen. Zoals altijd is er gespreksstof genoeg!
Wat zijn jouw verder plannen? Nog andere reisdoelen naast de terugkeer naar Jakarta en Lisette+familie?
Is het nog gelukt met het boeken van je vliegtocht naar Jakarta?
Liefs en tot horens,
mama -
17 Augustus 2008 - 18:25
Max Boeckhorst:
Hoi Eva,
Oom Jan, mijn vader en oom Willy jouw opa, goh Eva het raakt me dat je de tocht mee hebt uitgelopen. Oom Willy en mijn vader, een hele geschiedenis. Ik ben morgen bij mij moeder en vertel haar regelmatig over jouw ervaringen. Dit bericht zal ze zeker heel graag horen.
Leuk ook dat je het feest in de stad hebt kunnen meemaken.
Lieve groeten Petra en Max -
18 Augustus 2008 - 08:03
Coby:
HA Eva
Wat leuk dat je het zo naar je zin hebt, gelukkig dat dit ook kan. Zo te lezen zie je een hoop ellende maar ook mooie dingen.
Ja en die dieren in het buitenland dat is echt verschrikkelijk, ik heb ook filmpjes gezien waar je kotsmisselijk van werd. In het buitenland zijn de dieren niets waard zeker niet in landen waar de mensen zelf arm zijn.
Wat dat aangaat wonen de dieren hier in paradijsjes.....
Deze week hebben de kinderen in Delft hun laatste vakantieweek, jij zal ook wel weer snel naar huis komen denk ik...
Groetjes
Coby -
18 Augustus 2008 - 17:59
Lisette:
Ha die Eefie!
Weer erg leuk je belevenissen te lezen! Benieuwd hoe je de Prambanan hebt "aangetroffen"; ik vond het nl. zeer de moeite waard.Ik kijk uit naar je verhalen en foto's! Over herdenken gesproken: volgende week gaan Vonnie, Han, Wil en ik weer naar de jaarlijkse herdenking bij het Indie-monument (waar een deel van de as van opa en oma is verstrooid) Nog een fijne tijd gewenst en nogmaals veel groeten en liefs voor jou en voor de familie in Jakarta. Tuut ut Fryslan, ook van Eugene, Lisette -
19 Augustus 2008 - 12:19
Bini:
Ha die Eva,
Wat een superreis ben je aan het maken!
Met allemaal leuke ontmoetingen.
Makkelijk he ....reizen zonder "ogeorganiseerd" te zijn.
Mogelijk ben ik te laat voor een tip voor een fietstochtje vanuit Yogya....
Kotta Gede (of zo iets)is een " zilverstadje" hele mooie sieraden en ander zilverwerk te koop. Ook kun je de zilversmeden aan het werk zien.
Ik heb er al een paar keer leuke - goedkope en goede - dingen gekocht.
Je gaat al richting je 2e hoogtepunt. De Bromo.
Probeer zo dicht mogeklijk bij de vulkaan te slapen, dan hoef je 's morgens vroeg (heel vroeg)dat stuk niet meer te lopen.
Het is een hele klim, maar zeer de moeite waard.
Ik had het gevoel op de maan te zijn geweest.
Wat bijzonder om precies met onafhankelijkheidsdag daar te zijn.
Zeker als je opa daar was gestationeerd.
Indrukwekkend!
En... die brutale apen... blijf maar uit de buurt hoor. Ze kunnen soms lelijk bijten en ze zijn niet allemaal gezond.
De mensen hebben ze zo vervelend gemaakt, door ze te voeren.
Van zichzelf bedelen ze niet, heb ik ervaren. (in Afrika)
Eva tot de volgende keer.
Geniet en blijf gezond.
Lieve groet van Bini
-
20 Augustus 2008 - 15:01
Gijs:
Nu ik al die berichten lees begin ik wel een beetje jaloers te worden!! Maar of ik het allemaal vol zou houden weet ik niet! Vooral met de arme diertjes :( -
20 Augustus 2008 - 19:55
Stefan:
Heeeeeeey EEEEEF!!!
Zo, dat was een lange tussenpauze, kon niet alles volgen vanuit de internetcafees in Italie, maar ga mij spoedig bijlezen. Mijn vakantie was echt superdesupertof!! Met nog een flink lang weekend lowlands erachteraan geplakt!!! Dat ook superdesupertof was!! Ofwel: alles superdesupertof hier, behalve dat ik nu weer moet werken, maar ook dat is te overzien, en drastisch nodig aangezien mijn bankrekening below zero is... Heel veel plezier en avonturen daar nog en tot snel als je terug bent!! Ciao!!!! Dikke kus! Steef
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
