Onverwachte wending
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Eva
25 Augustus 2008 | Indonesië, Batavia
Das alweer een tijd geleden..
Eerst het avontuur van de nummer twee van mijn top twee: de Bromo vulkaan. Flink vroeg uit de veren (drie uur 's nachts) om in het donker te beginnen aan een ongelooflijke tocht. Het was volle maan, dus een mysterieus schijnsel over een evenzo mysterieus landschap, in de stilte met voor ons alleen het geluid van de hoeven van een paard. (Met Indonesiër d'r op. Weet nog steeds niet waar die vandaan kwam ineens, maar het was een mooie schim voor ons). Het lopen was een behoorlijk zware opgave. Zeker omdat het tempo van Bas zo ontzettend hoog lag omdat hij bang was dat we het zouden missen. Dus al hijgend en kuchend, met een rode kop hebben we de top bereikt.
En dat was prachtig!! In de verte de langzaam opkomende zon met heel veel kleuren en net achter ons de (vreselijk stinkende) rookwolken van een vulkaan. Zeer mooi!
De wegen met Bas en Marijke scheidden hier want zij gingen naar Bali en ik begon aan mijn terugreis. Alleen op pad dus naar de laatste bestemming. Ik heb mezelf heerlijk getrakteerd en ben vervolgens op zoek gegaan naar een gezellige club. Toen ik binnen kwam speelde er een band en was de zaal compleet verlaten. (Het was nog vroeg). Ik werd van meter tot meter begeleid door de Indonesische staf, te grappig. Ik had direct contact met de band en ze vroegen of ik mee wilde zingen. Maar natuurlijk wil ik dat, mevrouw de zangeres! Dus ik, hup, het podium op en heb twee liedjes gezongen. Helaas geen daverend applaus, maar degene die klapten (de staf dus), deden het met volle overgave. Daarna lekker gedanst en toen terug naar Jakarta. Ben veilig aangekomen en doe het nu rustig aan. Liset ligt helaas in het ziekenhuis vanwege een te hoge bloeddruk. Niets ernstigs verder, maar wel heel erg kassian, ja. We hopen dat zij vandaag weer naar huis mag.
Cimahi gaat daarom dus niet lukken, helaas.
Dit was mijn laatste bericht uit Indonesië, denk ik. Over twee dagen vlieg ik terug en is mijn reis ten einde. Dan neem ik afscheid van dit land dat me een fantastische reis heeft gegeven, me op mooie plekken heeft gebracht, gezellige en gastvrije mensen heeft laten ontmoeten, me versteld heeft doen staan, me dichtbij mijn roots heeft gebracht en me ook ontzettend heeft teleurgesteld en soms boos heeft gemaakt.
Maar... Ik ben er geweest.
"De droom nu reeds verzegeld
en dan denk ik aan die tegel
van 'waar een klokje thuis tikt...'
Maar waar klinkt dat klokje dan het best?
... Ergens tussen Oost en West."
Bedankt! En tabee!
Eva
Eerst het avontuur van de nummer twee van mijn top twee: de Bromo vulkaan. Flink vroeg uit de veren (drie uur 's nachts) om in het donker te beginnen aan een ongelooflijke tocht. Het was volle maan, dus een mysterieus schijnsel over een evenzo mysterieus landschap, in de stilte met voor ons alleen het geluid van de hoeven van een paard. (Met Indonesiër d'r op. Weet nog steeds niet waar die vandaan kwam ineens, maar het was een mooie schim voor ons). Het lopen was een behoorlijk zware opgave. Zeker omdat het tempo van Bas zo ontzettend hoog lag omdat hij bang was dat we het zouden missen. Dus al hijgend en kuchend, met een rode kop hebben we de top bereikt.
En dat was prachtig!! In de verte de langzaam opkomende zon met heel veel kleuren en net achter ons de (vreselijk stinkende) rookwolken van een vulkaan. Zeer mooi!
De wegen met Bas en Marijke scheidden hier want zij gingen naar Bali en ik begon aan mijn terugreis. Alleen op pad dus naar de laatste bestemming. Ik heb mezelf heerlijk getrakteerd en ben vervolgens op zoek gegaan naar een gezellige club. Toen ik binnen kwam speelde er een band en was de zaal compleet verlaten. (Het was nog vroeg). Ik werd van meter tot meter begeleid door de Indonesische staf, te grappig. Ik had direct contact met de band en ze vroegen of ik mee wilde zingen. Maar natuurlijk wil ik dat, mevrouw de zangeres! Dus ik, hup, het podium op en heb twee liedjes gezongen. Helaas geen daverend applaus, maar degene die klapten (de staf dus), deden het met volle overgave. Daarna lekker gedanst en toen terug naar Jakarta. Ben veilig aangekomen en doe het nu rustig aan. Liset ligt helaas in het ziekenhuis vanwege een te hoge bloeddruk. Niets ernstigs verder, maar wel heel erg kassian, ja. We hopen dat zij vandaag weer naar huis mag.
Cimahi gaat daarom dus niet lukken, helaas.
Dit was mijn laatste bericht uit Indonesië, denk ik. Over twee dagen vlieg ik terug en is mijn reis ten einde. Dan neem ik afscheid van dit land dat me een fantastische reis heeft gegeven, me op mooie plekken heeft gebracht, gezellige en gastvrije mensen heeft laten ontmoeten, me versteld heeft doen staan, me dichtbij mijn roots heeft gebracht en me ook ontzettend heeft teleurgesteld en soms boos heeft gemaakt.
Maar... Ik ben er geweest.
"De droom nu reeds verzegeld
en dan denk ik aan die tegel
van 'waar een klokje thuis tikt...'
Maar waar klinkt dat klokje dan het best?
... Ergens tussen Oost en West."
Bedankt! En tabee!
Eva
-
25 Augustus 2008 - 09:47
Ynte:
wat heb je dat weer mooi geschreven, de tranen springen in mijn ogen " ergens tussen oost en west" !!!
Ik verheug me enorm om je donderdag weer te zien, aan te kunnen raken en je verhalen te horen!
Lieverd iedereen daar de groeten en Lisette heel veel beterschap! Rustig aan!
Kusjes,
mama -
25 Augustus 2008 - 10:22
Yvonne:
Ik hou het ook niet droog Eva.....Tot gauw ziens in Holland en een hele goede, veilige terugreis xxLiefs van Yvonne en kinderen -
25 Augustus 2008 - 14:39
Rob:
Hoi Eef,
de laatste loodjes. Doe de familie de hartelijke groeten.
Een fijne reis toegewenst en dat je maar gezond zult landen in ons (heerlijk koele)kikkerlandje.
Kus van je vader,
Rob
-
25 Augustus 2008 - 16:28
Lisette:
Hallo skattie!
Kom je straks gauw naar Fryslan voor je verhalen, foto's, enz.???
Maken we er meteen een kumpulan van met alle friese Leurtjes en natuurlijk een heerlijke indische maaltijd!!! We zijn allemaal zo benieuwd!!
Hoe lieket dat?
Geniet nog van "het staartje" van je reis, selamat jalan en heel veel liefs aan de Supadi familie, speciaal aan Lisette.....Wens haar veel strekte en beterschap ja?
Tuutoppesnuut en tot gauw!
Lisette -
25 Augustus 2008 - 19:31
Carel En Shirley Oos:
Hallo Eva,
Geh, wat vliegt de tijd. Zit je reis er alweer op? Wij hopen, dat je al deze ervaringen voor jou als mooie herinneringen bewaard mogen blijven. Ook van de slechte kan een ieder leren. Doe onze groeten aan Liset, Santoso en hun drie dochters. Wij hopen, dat Lisette snel het ziekenhuis zal mogen verlaten. Wens haar maar, namens ons, een spoedig herstel en veel gezondheid toe. Voor jou een veilige en prettige terugreis en tot slot willen we nog even kwijt, dat we van je verhalen genoten hebben. Heel veel dank hiervoor.
Liefs met groetjes van
Oom Carel en tante Shrley -
25 Augustus 2008 - 19:32
Carel En Shirley Oos:
Hallo Eva,
Geh, wat vliegt de tijd. Zit je reis er alweer op? Wij hopen, dat je al deze ervaringen voor jou als mooie herinneringen bewaard mogen blijven. Ook van de slechte kan een ieder leren. Doe onze groeten aan Liset, Santoso en hun drie dochters. Wij hopen, dat Lisette snel het ziekenhuis zal mogen verlaten. Wens haar maar, namens ons, een spoedig herstel en veel gezondheid toe. Voor jou een veilige en prettige terugreis en tot slot willen we nog even kwijt, dat we van je verhalen genoten hebben. Heel veel dank hiervoor.
Liefs met groetjes van
Oom Carel en tante Shrley -
26 Augustus 2008 - 12:52
Bini:
Ha Eva,
Je zit nu w.s. in de lucht.
Ik heb geen tijd voor een stukje vandaag.
Crisis gehad en zo nog een client.
Goeie thuiskomst en tot.....
Bini
-
26 Augustus 2008 - 19:03
Coby:
Ha Effie
Fijn dat je zo hebt genoten van je reis naar de roots vanje familie.....
Je hebt het ontzettend mooi weer gegeven in woorden, ik heb genoten van al je verslagjes...
Groetjes
Cootje -
28 Augustus 2008 - 08:25
Max Boeckhorst:
een goede thuiskomst gewenst met een schat aan belevenissen en ervaringen. Als het stof straks allemaal neergedaald is zal er veel te mijmeren en overdenken te zijn. Mooi zoals je je reis beleefd en beschreven hebt.
gr Petra en Max
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
