Hele lange update!
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Eva
22 Juli 2008 | Indonesië, Rantepao
Lieve lui!
Ten eerste heel erg bedankt voor de lieve berichtjes en de harten onder mijn riem! Het doet me goed zoveel van jullie te horen!
Enneh... Hartstikke charmante foto, hoor! Bedankt voor het plaatsen, pa en ma! Staat er in ieder geval iets op. Ik denk dat ik het even laat zitten om foto's proberen te plaatsen, want het internet is echt te langzaam en ik ben enigszins afhankelijk van een chauffeur die ik niet al te lang wil laten wachten. Ik probeer het in Jakarta wel weer.
Hier alles nog steeds goed en wel. Heb gisteren weer contact gehad met Liset uit Jakarta en zij houdt me heel liefdevol in de gaten.
Heb weer van alles beleefd, natuurlijk!! Leuke, spectaculaire dingen, maar ook alledaagse gewone dingen en zelfs hele vervelende dingen. Ik zal met het laatste beginnen, want dan eindigt het wat gezelliger allemaal.
Ik ben een dag lang op onderzoek uitgegaan in en om het weeshuis en heb een aantal nare ontdekkingen gedaan. Zo is er een stichting ‘Schone Streven’ in Leeuwarden die het weeshuis financiert. De familie kan alle kosten voor eten en school en andere zaken voor de kids declareren bij die stichting. Ik kwam er achter dat deze stichting niet eens wist dat er vrijwliligers hier werken en dat die een behoorlijk bedrag betalen om hier te mogen zijn. Ook kwam ik er achter dat de kids hun eigen schriften en pennen moeten betalen! Heel veel spul (speelgoed, kleding, schrijfgerei etc.) zit achter slot en grendel. De familie heeft best ‘veel’ geld te besteden, maar er komt nauwelijks iets bij de kids terecht. De stichting heeft gezegd dat er een stop moest komen op het aannemen van nieuwe kids. Binnen drie weken tijd zijn er zeven nieuwe bijgekomen!! Een Zwitserse toerist heeft het weeshuis 250 euro gegeven omdat sommige kids met z’n drietjes in een eenpersoonsbed slapen! Nouja.. Dit zijn in het kort een aantal zaken die er voor hebben gezorgd dat ik er een dag even doorheen zat omdat ik teleurgesteld en verward was. Ach, dat hoort er allemaal bij en het geeft me een realistischer beeld van wat er aan de hand is. Wel ga ik proberen hier onderzoek naar te doen en wie weet kan ik zelfs regelen dat ik er mijn afstudeeropdracht van maak…!
Pa, je vroeg naar mijn collega's: een van hen is nu weer weg en eerlijk gezegd scheelt dat al een hoop. Ik mag ze allebei graag en kan het best met ze vinden, behalve als ze samen zijn. Ze hadden erg veel onder-onsjes, geheimpjes en trokken er dan ineens met z'n tweetjes op uit. Daar heb ik, zo assertief als ik soms kan zijn ;), wat van gezegd en toen liep een van de twee boos weg. Het is verder niet uitgepraat, maar dat is ook niet nodig omdat ik er (zeker omdat ze wegliep) makkelijk boven kon gaan staan. Ze waren veel bezig met jongens, smsjes, het missen van frikadellen en het zich storen aan het gat in de grond voor de behoeftes en het moe worden van alle ceremonies. Ik kon daar niet over meepraten omdat ik juist van al die (primitieve) ervaringen geniet, dus dat botste soms. Nu is dus één van de twee weg en gaat het een stuk beter met die ander. Sterker nog, we kunnen het best goed vinden samen!
De leuke dingen..
Er liggen hier twee gitaren. Eentje op z’n Indonesisch vals en de ander best goed! Heb al een aantal gitaaravonden gehad met wat jongeren en een soort conciërge-achtig iemand. Ik heb zijn (de goede) gitaar te leen gekregen voor op mijn kamer. Heerlijk, niet?! Ze zijn helemaal weg van mijn liedjes, haha! Geweldig publiek zo, hoor! Ze verstaan er toch niks van.. Het leuke wil dat er tien meter verderop een toko is die bier en Palmwijn verkoopt. Ik kom hier wel aan mijn zomer-gitaar-avond-trekken!
Inmiddels heb ik het buffelgevecht mogen aanschouwen. Ik zat middenin een stapel aan bamboe vastgebonden, erg ongelukkige varkens. Ze lagen in hun eigen stront en pies en als ze verplaatst werden (met geduw, getrek, onder luid gelach van de Torajanen) maakten ze een vreselijk geluid. Dat gaat door merg en been.. Ik krijg er nog kippenvel van! Eentje hapte nog bijna naar mijn blanke blote voetje..
Het gevecht zelf was eigenlijk een beetje saai. Wel heel erg leuk om mee te maken natuurlijk, maar de buffels waren niet erg strijdlustig, dus het was meer wachten op een kopstoot van de één aan de ander. De Torajanen vinden het helemaal prachtig en dat vind ik mooi om te zien.
Verder ben ik naar de markt geweest en heb ik wat spulletjes gekocht voor de kids en wat mensen aan het thuisfront ;) . Ik ben een wandelende attractie hier, natuurlijk.. Best grappig. Ennn…. Ik heb de meest lekkere pasteitjesmaker van heel de wereld gevonden!
De kids zijn nog steeds helemaal geweldig. Ze houden van sport: ze willen elke dag voetballen, elke zondag zwemmen, de ganse dag badmintonnen en hooghouden (dat gaat me een stuk beter af nu, Ellie!). Ik heb erg veel lol met ze. Sommige komen makkelijk tegen je aan zitten/liggen en dat vind ik natuurlijk ook heerlijk! Vooral in de truck, op weg naar een hotel om daar Bamboemuziek te spelen. Dan zitten we overvol met z’n allen in en op elkaar, onder luidkeels gezang van Goddelijke liederen en handgeklap. Op de terugweg zijn ze zo moe dat iedereen tegen elkaar in slaap valt, met sarongs en sjaals overal omheen gedrapeerd. Een zeer aandoenlijk schouwspel…!
Vanavond komt er een nieuw meisje, Anna, uit Engeland. Ben erg benieuwd! Ik verheug me op haar komst!
Dat was het voor nu weer even. Morgenochtend ga ik met de kleintjes mee naar school. Verder deze week ga ik een leeg staande ruimte opknappen. Ik heb toestemming gekregen van de familie, dus daar ga ik een project van maken. Zaterdag ga ik op de motor een grote trip maken en de rest van de tijd zit ik met kids in dit prachtige gebiedje het naar mijn zin te hebben!
Bedankt voor de vele lieve mails!! Ik zal de volgende keer weer proberen wat te beantwoorden!
Liefs,
Eva
Ten eerste heel erg bedankt voor de lieve berichtjes en de harten onder mijn riem! Het doet me goed zoveel van jullie te horen!
Enneh... Hartstikke charmante foto, hoor! Bedankt voor het plaatsen, pa en ma! Staat er in ieder geval iets op. Ik denk dat ik het even laat zitten om foto's proberen te plaatsen, want het internet is echt te langzaam en ik ben enigszins afhankelijk van een chauffeur die ik niet al te lang wil laten wachten. Ik probeer het in Jakarta wel weer.
Hier alles nog steeds goed en wel. Heb gisteren weer contact gehad met Liset uit Jakarta en zij houdt me heel liefdevol in de gaten.
Heb weer van alles beleefd, natuurlijk!! Leuke, spectaculaire dingen, maar ook alledaagse gewone dingen en zelfs hele vervelende dingen. Ik zal met het laatste beginnen, want dan eindigt het wat gezelliger allemaal.
Ik ben een dag lang op onderzoek uitgegaan in en om het weeshuis en heb een aantal nare ontdekkingen gedaan. Zo is er een stichting ‘Schone Streven’ in Leeuwarden die het weeshuis financiert. De familie kan alle kosten voor eten en school en andere zaken voor de kids declareren bij die stichting. Ik kwam er achter dat deze stichting niet eens wist dat er vrijwliligers hier werken en dat die een behoorlijk bedrag betalen om hier te mogen zijn. Ook kwam ik er achter dat de kids hun eigen schriften en pennen moeten betalen! Heel veel spul (speelgoed, kleding, schrijfgerei etc.) zit achter slot en grendel. De familie heeft best ‘veel’ geld te besteden, maar er komt nauwelijks iets bij de kids terecht. De stichting heeft gezegd dat er een stop moest komen op het aannemen van nieuwe kids. Binnen drie weken tijd zijn er zeven nieuwe bijgekomen!! Een Zwitserse toerist heeft het weeshuis 250 euro gegeven omdat sommige kids met z’n drietjes in een eenpersoonsbed slapen! Nouja.. Dit zijn in het kort een aantal zaken die er voor hebben gezorgd dat ik er een dag even doorheen zat omdat ik teleurgesteld en verward was. Ach, dat hoort er allemaal bij en het geeft me een realistischer beeld van wat er aan de hand is. Wel ga ik proberen hier onderzoek naar te doen en wie weet kan ik zelfs regelen dat ik er mijn afstudeeropdracht van maak…!
Pa, je vroeg naar mijn collega's: een van hen is nu weer weg en eerlijk gezegd scheelt dat al een hoop. Ik mag ze allebei graag en kan het best met ze vinden, behalve als ze samen zijn. Ze hadden erg veel onder-onsjes, geheimpjes en trokken er dan ineens met z'n tweetjes op uit. Daar heb ik, zo assertief als ik soms kan zijn ;), wat van gezegd en toen liep een van de twee boos weg. Het is verder niet uitgepraat, maar dat is ook niet nodig omdat ik er (zeker omdat ze wegliep) makkelijk boven kon gaan staan. Ze waren veel bezig met jongens, smsjes, het missen van frikadellen en het zich storen aan het gat in de grond voor de behoeftes en het moe worden van alle ceremonies. Ik kon daar niet over meepraten omdat ik juist van al die (primitieve) ervaringen geniet, dus dat botste soms. Nu is dus één van de twee weg en gaat het een stuk beter met die ander. Sterker nog, we kunnen het best goed vinden samen!
De leuke dingen..
Er liggen hier twee gitaren. Eentje op z’n Indonesisch vals en de ander best goed! Heb al een aantal gitaaravonden gehad met wat jongeren en een soort conciërge-achtig iemand. Ik heb zijn (de goede) gitaar te leen gekregen voor op mijn kamer. Heerlijk, niet?! Ze zijn helemaal weg van mijn liedjes, haha! Geweldig publiek zo, hoor! Ze verstaan er toch niks van.. Het leuke wil dat er tien meter verderop een toko is die bier en Palmwijn verkoopt. Ik kom hier wel aan mijn zomer-gitaar-avond-trekken!
Inmiddels heb ik het buffelgevecht mogen aanschouwen. Ik zat middenin een stapel aan bamboe vastgebonden, erg ongelukkige varkens. Ze lagen in hun eigen stront en pies en als ze verplaatst werden (met geduw, getrek, onder luid gelach van de Torajanen) maakten ze een vreselijk geluid. Dat gaat door merg en been.. Ik krijg er nog kippenvel van! Eentje hapte nog bijna naar mijn blanke blote voetje..
Het gevecht zelf was eigenlijk een beetje saai. Wel heel erg leuk om mee te maken natuurlijk, maar de buffels waren niet erg strijdlustig, dus het was meer wachten op een kopstoot van de één aan de ander. De Torajanen vinden het helemaal prachtig en dat vind ik mooi om te zien.
Verder ben ik naar de markt geweest en heb ik wat spulletjes gekocht voor de kids en wat mensen aan het thuisfront ;) . Ik ben een wandelende attractie hier, natuurlijk.. Best grappig. Ennn…. Ik heb de meest lekkere pasteitjesmaker van heel de wereld gevonden!
De kids zijn nog steeds helemaal geweldig. Ze houden van sport: ze willen elke dag voetballen, elke zondag zwemmen, de ganse dag badmintonnen en hooghouden (dat gaat me een stuk beter af nu, Ellie!). Ik heb erg veel lol met ze. Sommige komen makkelijk tegen je aan zitten/liggen en dat vind ik natuurlijk ook heerlijk! Vooral in de truck, op weg naar een hotel om daar Bamboemuziek te spelen. Dan zitten we overvol met z’n allen in en op elkaar, onder luidkeels gezang van Goddelijke liederen en handgeklap. Op de terugweg zijn ze zo moe dat iedereen tegen elkaar in slaap valt, met sarongs en sjaals overal omheen gedrapeerd. Een zeer aandoenlijk schouwspel…!
Vanavond komt er een nieuw meisje, Anna, uit Engeland. Ben erg benieuwd! Ik verheug me op haar komst!
Dat was het voor nu weer even. Morgenochtend ga ik met de kleintjes mee naar school. Verder deze week ga ik een leeg staande ruimte opknappen. Ik heb toestemming gekregen van de familie, dus daar ga ik een project van maken. Zaterdag ga ik op de motor een grote trip maken en de rest van de tijd zit ik met kids in dit prachtige gebiedje het naar mijn zin te hebben!
Bedankt voor de vele lieve mails!! Ik zal de volgende keer weer proberen wat te beantwoorden!
Liefs,
Eva
-
22 Juli 2008 - 06:21
Ynte:
Hoi meis, wat een heerlijk verslag zo op mijn (voor vakantiebegrippen) vroege morgen (8.05 uur). Ik heb genoten van je sappige verhalen en je reacties op de dingen die je signaleert. Als ik het goed begrijp dan profiteren de kids niet van de subsidies enzo. De familie kan ik niet helemaal plaatsen, zijn dat de mensen die voor de kids in het weeshuis zorgen? Sta je ineens met beide benen op de koude grond, he? Het komt heel vaak voor dat het zo loopt, er blijft altijd geld aan de strijkstok hangen, zeker in ontwikkelingsgebieden. Maar...goed dat je je weer herstelt en blijft genieten van de dingen waar je voor gekomen bent.
Fijn dat Lisette je als een tweede moeder zo lekker in de gaten houdt, geeft een goed gevoel! De kosten voor het telefoontje vorige week moet je wel even bij ons declareren hoor. Ik weet niet of je me in Frankrijk collect kanbellen, maar probeer dat maar gewoon, OK?
Piet en Ine zijn vandaag van de camping in Vic vertrokken naar hun volgende bestemming bij Macon. We hebben het 3 dagen heel gezellig met ze gehad. Floor en Nienke komen vrijdag of zaterdag. Nienke is vandaag jarig.
We gaan weer lekker verder met vakantie vieren. Zondag ga ik waarschijnlijk in Parijs naar de aankomst van de Tour de Fance kijken op de Champs Elysees.
Dikke kus vanuit Frankrijk en ik kijk nu al weer uit naar je volgende verslag.
Heel veel liefs en blijf genieten,
mama -
22 Juli 2008 - 07:05
Coby:
Ha Eeffie
Wat een verhaal en wat maak je een hoop mee.
Je kan er als je thuis bent een compleet boek van maken. Goed idee trouwens om een afstudeerproject te maken van je bevindingen (en wat je er aan wilt doen). Ook al is het niet allemaal leuk. Het rottige vind ik dat je toch altijd weer leest, hoort (en jij in dit geval ziet), dat al die dingen waar mensen met een goed hart aan ontwikkelingslanden geven, een hoop niet of fout terrecht komt. Ik kreeg er weer kippenvel van.
Wij ondersteunen en zijn nog steeds lid van Wereldkinderen zoals je weet, daar krijgen wij elk kwartaal een blad van en daar staat alles in wat ze met het geld doen. Dat is wel zuivere koffie ook al heb je daar ook geen 100%.
Ben je daar trouwens al iets tegen gekomen waar meisjes opgevangen worden die ongewenst zwanrer zijn?
Fijn dat je het zo naar je zin hebt, en maar goed dat dat ene meisje is vertrokken want drie is altijd nog te veel zegt een oud gezegde....
Maar wel kinderachtig bij deze volwassen mensen vind ik, zeker als je zo ver weg zit. Je weet waar je voor weg gaat en wat je gaat doen....Dan ga je toch helemaal voor de hulp en ga je toch niet zitten muggenziften en ergeren aan de dingen die je niet hebt...Ze wisten dan toch nog niet waar ze aan begonnen denk ik dan maar die kunnen beter in Nederland projecten gaan opzoeken zodat ze lekker veilig op hun schone WC'tje kunnen zitten met hun gepoederde billetjes.....
Ja en beesten in het buitenland het hoort er allemaal bij, daar zou ik niet zo goed tegen kunnen, wat dat aangaat hebben de beesten hier ook een luizenleventje.....Heb je daar ook honden en katten??
Wat de kids betreft kom jij goed aan je trekken met dat geknuffel die hugs in Holland zal je niet missen denk ik. En dat je je ook zo lekker in je muziek kunt vinden heerlijk. Dat geeft wel een lekker gevoel. Dat maakt de heimwee denk ik wat minder alhoewel....
Nou Eeffie ga hollandse koffie inschenken...ha ha ah
Geniet lekker verder en ga zo door meid
Knuffels vanuit hier
Coby
-
22 Juli 2008 - 11:12
Sien:
Hoi Eva,
wat betreft je nare ervaring: een medestudent had hetzelfde, maar dan met haar eigen project! dus daar gaan we het nog wel over hebben..geniet maar lekker verder, ook van de alledaagse dingen! -
22 Juli 2008 - 14:21
Bini:
Ha Eva,
Heerlijk om je verhaal te lezen.
Zo moet je daar zijn!
De gewoonten van de mensen respecteren i.p.v. bekritiseren.
Maar ik had ook niet anders verwacht van jou.:)
Schandalig die " ontwikkelingshulp " praktijken. Breek het maar open! Pak het maar aan.
Geweldig om te lezen dat je zo geniet van de kinderen en je muziek.
Dit wordt volgens mij een ervaring voor hetleven!!
Ga je ook nog een begrafenis ritueel meemaken. Vast wel. Ook dan kom je ogen te kort.
Anita en ik bevrouwen het buro vandaag en de komende weken, op dinsdag.
De rest is aan het vakantie houden.
Ik ga je weer gedag zeggen en tot de volgende mail.
genieten en gezond blijven.
Doeg.
-
22 Juli 2008 - 16:23
ELLIE:
LEUR!als je terugben maak k je nog steeds in met die voetbal heur :P -
22 Juli 2008 - 16:36
Max Boeckhorst:
Wij vinden dat je een hele leuke update hebt geschreven. Je betrokkenheid en voor jezelf opkomen zijn 2 mooie zaken. Betrokkenheid naar en met kinderen vinden wij sowieso belangrijk en jij brengt het ook nog in de praktijk. Hulde meid.
En och natuurlijk hoort het bij "Oostveen-tantes" om de boel in de gaten te houden. Wen daar maar aan want ze leren het niet af en bedoelen het gelukkig goed :).
We blijven met je meereizen.
Groetjes
Petra en Max -
22 Juli 2008 - 21:08
Koen:
lieve eva. Wat een geweldige reis tot nog toe. Ik wist helemaal niet dat je dit werk gaat doen. inderdaad is het zo dat je vaak moet betalen om ergens vrijwillig te mogen werken, dit heeft mij tot nog toe ook tegengehouden om iets soortgelijks te gaan doen. Zou inderdaad een goede stof afstudeerproject kunnen zijn. gaaf en terrecht dat je voor jezelf opkomt!!! Hoop snel weer meer te mogen lezen! Liefs Koen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
