Groen is gras, groen is gras, onder mijne voeten

Vanaf het magische eiland zijn we naar Daintree Rainforest gereden. Met een ferry gingen we de krokodillenrivier over om te camperen in dit bijzondere regenwoud. Langs de weg stonden overal borden met "Pas op! Overstekende cassowaries!", vogels die zo groot zijn als mensen. Slik. Schipperend tussen verheugd en een tikkeltje angstig om de cassowaries tegen te komen, reden we het woud in. So far so good.

De volgende dag hebben we een boottocht gemaakt, speciaal om krokodillen te spotten. In een groenig houten bootje gleden we tussen de mangroven door, op zoek naar de dodelijke bijters. En we hadden beet! We hebben een krokodil gezien, in levenden lijve en in zijn natuurlijke habitat. Opnieuw indrukwekkend. Hij ging nog even aan land, zodat we hem goed konden bekijken.

Daarna hebben we een wandeling gemaakt door het regenwoud. Het was een mooie ervaring om tussen immens grote bomen door te lopen die af en toe lijken te fluisteren door de wind, terwijl allerlei vogels kwetterden, bladeren vielen en de grond kraakte. Gelukkig wisten we inmiddels dat we rustig achteruit moesten lopen met de rugzak naar voren gestrekt, mochten we een cassowarie tegenkomen. Maar die lieten zich tijdens de wandeling niet zien. Toen we veilig en wel aan het bijkomen waren van de wandeltocht bij een café, kwam ineens zo'n cassowarie alsnog het woud uitlopen! Op z'n dooie gemakje liep hij wat rond, een beetje zoals een struisvogel. Helemaal niet bedreigend, maar wel groot!

Die nacht werd ik helaas ziek en heb ik besloten de volgende nacht in het yogacentrum Prema Shanti door te brengen. Het woud was een perfecte locatie voor het grote houten gebouw, omringd door meditatiestenen waar je op kon klimmen voor een sessie. Beneden waren zes kamers en boven was in het midden de houten yogaruimte, omringd door ramen. Rondom was een balkon gevuld met hangmatten, zitjes en een eettafel waarbij je op de grond zat. Avondeten en ontbijt gebeurde in groepsverband en elke avond om zes uur was yoga en elke ochtend om zeven uur was meditatie. Elke activiteit werd ingeleid met de drie heilige "ohms". Met volle overtuiging, maar toegegeven: zonder echte bezieling, heb ik mee ge-ooooohmd en heb mezelf fysiek en psychisch tot rust gemaand.

Na het Daintree Rainforest zijn we langs Mossman Gorge gereden en hebben genoten van een wandeling langs de rivier. Ik heb een boekje zitten lezen op een idyllisch plekje aan het water, terwijl Ellen zich vermaakte met een extra wandeling.

Daarna was het voor mij tijd om naar huis te gaan. Iets eerder dan gepland, maar een weloverwogen keuze. Ondanks alle pech (die ik vanwege optimistische schrijftechnische redenen voor een deel uit de verslagen heb gehouden) heb ik mooie en indrukwekkende momenten gehad en ben blij dat ik dat met Ellen heb kunnen delen.

't Is mooi geweest. Op naar huis! :)